Geschiedenis 1950 – 1985

Na de periode van P. Verheggen voerden L. Franssen, H. Cox (Heide), H. Cox ( Notenboom) en vervolgens J. Classen het secretariaat van R.K.A.V.C.

In 1950 speelde R.K.A.V.C. in de 1e klasse van de afdeling Limburg. In de vijftiger jaren voerde R.K.A.V.C. het predicaat “eeuwige tweede”. In 1955 was er zelfs een beslissingswedstrijd tegen aartsrivaal Horn nodig. Deze wedstrijd werd gespeeld op het terrein van SVVM en eindigde in een

3 – 1 overwinning voor Horn.

Wel behaalde het 2e elftal een kampioenschap in de 3e klasse in 1952 en 1956. In 1958 veroverde R.K.A.V.C. de beker van de afd. Limburg na verlenging en strafschoppen tegen R.K.D.F.C. (Merkelbeek) op het terrein van Susteren. Na als deze tweede plaatsen werd in het seizoen 1958/1959 eindelijk het felbegeerde kampioenschap behaald, wat automatisch promotie naar de 4e klasse van de KNVB inhield. Dit kampioenschap werd behaald onder leiding van trainer Piet Massy uit Roermond, met 38 punten uit 20 wedstrijden en een doelsaldo van 107 voor en 23 tegen. Hiervan nam Jan Engelen er 31 voor zijn rekening en zijn broer Frits 30. De eerste 2 jaren in de KNVB speelde men in de Regio Weert waar eervolle plaatsen werden behaald. Daarna volgden 2 seizoenen in de Regio Venlo waar het laatste jaar geknokt moest worden tegen degradatie. Alleen dankzij een formidabele eindsprint, 16 punten uit 9 wedstrijden, werd het 4e klasserschap behouden. Na terugkeer in de Regio Weert kwam er weer een stijgende lijn in de resultaten.

In 1964 werd het kringkampioenschap van de KNVB kring Roermond behaald. Na een enerverende wedstrijd werd PSV’35 uit Posterholt met 3 – 2 verslagen, na een ruststand van 3 – 0. Aan het einde van het seizoen 1965/1966 werd het elftal verrijkt met enkele talentvolle jeugdspelers. Onder leiding van trainer Rinus Licht uit Roermond werd in 1967 de hoogste trede op de sportieve ladder van R.K.A.V.C. bereikt, n.l. het kampioenschap in de 4e klasse en promotie naar de 3e klasse van de KNVB. Dit kampioenschap werd behaald na een nek-aan-nek race met Altweerterheide. Deze ploeg bracht R.K.A.V.C. de enige twee nederlagen van dit seizoen toe: 2 – 0 en 3 – 2.

Van de 20 wedstrijden werden 13 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 2 verloren. Het doelsaldo was 56 voor en 22 tegen. Iedereen zal zich nog wel de prachtige wedstrijden in de 3e klasse herinneren tegen o.a. Veritas, Susteren, Panningen en Megacles. Het was voor iedereen duidelijk dat deze 3e klasse voor R.K.A.V.C. wel iets te hoog was, na 2 seizoenen moest men dan ook terug naar de 4e klasse, al werd tegen de latere kampioen Panningen met 0 – 0 gelijk gespeeld.

Dit was helaas nog niet het einde van de neergaande lijn. Na 13 jaren KNVB moest men weer terug naar de afdeling Limburg. Hieraan gingen zelfs 3 beslissingswedstrijden tegen RKSVW (Wessem) vooraf. De eerste wedstrijd werd 1 – 1 na verlenging. In deze, op het RKSVN (Neer) terrein gespeelde wedstrijd heeft R.K.A.V.C. de kans op behoud van het 4e klasserschap laten liggen. In de tweede wedstrijd, gespeeld in Linne, was de stand na 90 minuten nog steeds 0 – 0, in de verlenging zegevierde RKSVW met 3 – 0. R.K.A.V.C. tekende na deze wedstrijd protest aan wegens het meespelen van een ongerechtigde speler. Dit protest werd door de KNVB toegewezen en er volgde een derde wedstrijd op eigen terrein, die echter na veel spanning met 2 – 1 verloren ging.

Ook het 2e elftal moest een toontje lager zingen en degradeerde van de 2e naar de 3e klasse. Na een verblijf van 2 jaar in de 1e klasse volgde zelfs degradatie naar de 2e klasse. Mede schuld hieraan was het staken van een wedstrijd tegen Steyl waarvan R.K.A.V.C. de schuld kreeg en daarom ook 2 winstpunten in mindering werden gebracht.

In de periode 1969-1973 hadden we 3 trainers nodig, n.l. C. Herinx uit Horn, Piet Massy uit Roermond en ons eigen lid Jeu Schmitz die altijd als invaller klaar heeft gestaan als we weer eens zonder trainer zaten. In het jaar dat R.K.A.V.C. zijn 40-jarig jubileum vierde zorgden de spelers van het 1e en 2e elftal voor het mooiste cadeau door beiden het kampioenschap te behalen. Het 1e elftal behaalde uit 22 wedstrijden 39 punten en een doelsaldo van 101 voor en 26 tegen. Het 2e elftal deed het nog iets beter, n.l. 37 punten uit 20 wedstrijden en een doelsaldo van 116 voor en 19 tegen. Deze resultaten werden behaald onder leiding van trainer Derks uit Weert, die van 1973-1976 voor R.K.A.V.C. werkzaam was.

Het 2e elftal moest na 1 jaar weer een stapje terug doen. In 1976 kwam Jan Driesen uit Roermond naar R.K.A.V.C. als speler/trainer na een loopbaan bij R.F.C. Roermond en Panningen.

Eerst werd het 2e elftal in het seizoen 1976-1977 kampioen en in 1977-1978 behaalde het 1e elftal het kampioenschap en terugkeer naar de 4e klasse van de KNVB. Dit kampioenschap werd behaald met maar liefst 8 punten voorsprong op nr. 2.

Tevens behaalde R.K.A.V.C. het hoogst aantal punten van de kampioenen in de 1e klasse van heel Limburg. Hierdoor werden we uitgezonden naar Nijmegen om te spelen tegen de kampioenen van Brabant, Gelderland en Overijssel.

In de competitie 1977-1978 werd voor het eerst sinds het bestaan van R.K.A.V.C. met 4 senioren-elftallen aan de competitie deelgenomen.

Het 1e elftal bleef de daarop volgende jaren in de top meedraaien, maar het 2e elftal degradeerde in het seizoen 1978-1979 weer naar de 3e klasse. Ook het 3e en 4e elftal degradeerden naar de nieuw in te voeren 4e klasse, afd. Limburg.

Het 2e elftal bleef de aandacht trekken en verhuisde in het seizoen 1980-1981 via een 2e plaats weer naar de 2e klasse, waaruit het in het seizoen 1983-1984 helaas opnieuw degradeerde.

Op het moment van schrijven van deze tekst doet het 1e elftal weer mee voor de bovenste plaats.

Moge dit 50-jarig jubileum R.K.A.V.C. de nodige inspiratie geven om door te gaan, al zal het erg moeilijk worden nu er voor Asenray een bouwstop is afgekondigd.

 

Geschreven door S. Classen (ere-secretaris); in de kroniek van het 50-jarig jubileum (1985).